عشق اگزیستانسیالیستی در رمان‌های «جیل القدر» و«ثائر محترف» أثر مطاع صفدی

مفهوم عشق در فلسفة اگزیستانسیالیسم با نگاه این فلسفه به دیگری پیوندی ناگسستنی دارد. این فلسفه دیگری را تهدیدی بر سر راه آزادی مطلق می‌داند. ازاین‌رو مرد اگزیستانسیالیستی به زن به عنوان دیگری نگاه می‌کند که قصد تملک و به بند کشیدن او را دارد؛ به همین خاطر او یا به ارتباط‌های عاشقانه تن نمی‌دهد و یا سعی می‌کند استقلال و آزادی خود را در این‌گونه روابط حفظ کند. مطاع صفدی به عنوان یکی از تأثیرپذیرنده‌ترین رمان‌نویسان عرب از فلسفة اگزیستانسیالیست، به روابط عاشقانه بین زن و مرد در رمان‌های «جیل القدر» و «ثائر محترف»، رنگ‌وبوی اگزیستانسیالیستی بخشیده‌است. این پژوهش در نظر دارد با تکیه بر روش توصیفی ـ تحلیلی به بررسی مفهوم عشق و جایگاه زن در آن، در این دو رمان بپردازد. نتایج نشان می‌دهد که قهرمانان این دو رمان بر اساس نگاهشان به دیگری، نه‌تنها از عشق ورزیدن به زن ناتوانند، بلکه به ناممکن بودن عشق اعتقاد دارند، به‌طوری‌که آنها عشق را نوعی نزاع بین عاشق و معشوق تصور می‌کنند و بر استقلال دو طرف در این گونه روابط تأکید می‌ورزند. درنتیجه زن در این نوع روابط، فقط در جسمش خلاصه می‌شود و به یک موضوع جنسی صرف تبدیل می‌گردد.